| ‘Sentinel’ is de titel van het achtste album van Deleyaman. Het album verkent nieuwe diepten in het muzikale universum van Deleyaman, de multiculturele formatie rondom Aret Madilian. De soundscapes, emoties en bezieling roepen een raadselachtige sfeer op, die zich bevindt tussen droom en werkelijkheid. ‘Sentinel’ komt 17 januari 2020 uit via Sonic Rendezvous.
Bijzonder instrumentarium ‘Sentinel’ opent met het spookachtige stuk ‘Exil’, gecomponeerd door de Amerikaanse multi-instrumentalist Aret Madilian en gezongen door de Franse zangeres Beatrice Valantin. Een glansrol is weggelegd voor het oude blaasinstrument de duduk, gespeeld door de Armeense muzikant Gerard Madilian. Introspectief, sensueel en donker ‘Become’, het tweede nummer, is een introspectieve, donkere ballade die Aret en Beatrice tweestemmig zingen. Het derde nummer ‘Keep the Light’, is een sensueel liedje met een stuwende ritmesectie en een shoegaze-achtige finale. ‘Electric Sky’ heeft een psychedelische sfeer en bereidt de luisteraar voor op het volgende, zeer donkere stuk ‘De Roses Vermeilles’, gebaseerd op een gedicht van de Franse dichter Gérard de Nerval. Gastrollen voor Dead Can Dance leden Het zesde nummer ‘The Valley’, bevat een bijzondere gastbijdrage van Brendan Perry van Dead Can Dance die de cimbalom, de Griekse bouzouki en de drums bespeelt. Het is niet de eerste keer dat Perry te horen is op een Deleyaman album; eerder leverde hij een bijdrage op het album ‘The lover, The stars & The citadel’ uit 2016. Recentelijk coverede Dead Can Dance het Deleyaman nummer ’Autumn Sun’ tijdens hun “Dead Can Dance, A Celebration – Life & Works 1980 – 2019 ” Europese tour. ‘Sentinel’ vervolgt met het liedje ‘Still Waters’ maakt een uitstapje van progressieve folk naar oosterse psychedelische rock. De tekst van ‘1973’ is geschreven door Beatrice aan de hand van herinneringen aan haar grootvader. Jules Maxwell, de toetsenist van Dead Can Dance, begeleidt Beatrice op de piano met zijn unieke nostalgische stijl en Madalina Drouvin Obreja speelt viool. Op ‘Deer on the Run’ doet de zang van Aret en Beatrice denken aan de samenzang van Leonard Cohen en Jennifer Warnes. Het laatste nummer van het album is een warme, zachte afsluiter met de titel ‘Slaves’. Uiteenlopende genres Als 13-jarige emigreerde Aret samen met zijn familie van Istanbul naar Los Angeles. Later vestigde hij zich in Parijs om vervolgens aan de Normandische kust neer te strijken en vanuit daar in 2000 de band Deleyaman op te richten samen met Beatrice Valantin. Deleyaman is de eerste indie band die het oude blaasinstrument de duduk in hun line-up heeft opgenomen. Hun teksten in verschillende talen (Engels, Frans, Armeens) en het gebruik van instrumenten uit diverse culturen, zijn kenmerkend voor de band. Het geluid van Deleyaman is moeilijk in een enkel genre te passen omdat er uit velen invloeden wordt geput. Van post-punk tot Anatolische mystiek, van dark wave en existentiële poëzie tot art-rock, van de impressionisten tot atmosferisch minimalisme. Uitnodiging om op reis te gaan ‘Sentinel’ is een rustgevend album dat bestaat uit tien romantische en spirituele composities die de zintuigen doen ontwaken. ‘Sentinel’ belichaamt een uitnodiging om op reis te gaan, in de Baudelairiaanse betekenis van het woord. Het zou zonde zijn om deze verleiding te weerstaan. |
